De Titanic
Aan het begin van de twintigste eeuw (1900 tot 2000) gingen steeds meer mensen reizen. Rijke zakenlieden, toeristen, en arme mensen die in Amerika werk hoopten te vinden. Verre reizen maakte men per schip, want vliegtuigen waren er nog niet. Om de grote groepen mensen te kunnen vervoeren, werden er grote passagiersschepen gebouwd. In 1907 kregen twee mensen het idee om een supergroot passagiersschip te bouwen, de Titanic. Er werd vier jaar aan gewerkt. Meer dan tweeduizend mensen konden erop. Het schip was 269 meter lang en woog 26 duizend ton. De stalen platen van de romp waren met 3 miljoen klinknagels, een soort spijkers, vastgezet. Iedereen was trots op het schip.
De Titanic was het grootste schip dat ooit was gebouwd.
Pas op, een ijsberg!
Toen de Titanic vanuit Engeland vertrok, was het groot feest. Veel beroemde mensen waren aan boord om de eerste reis mee te maken. Het was mooi weer. Het schip kreeg groeten en gelukswensen over de radio. Er waren ook een paar meldingen over ijsbergen. Op 14 april 1912 werden dat er steeds meer. Kapitein Edward Smith maakte zich daar geen zorgen over. Hij liet de Titanic juist harder varen, dan waren ze er eerder langs. Midden in de nacht zag een matroos een schim voor zich. Hij sloeg alarm, maar het was al te laat. Het schip was veel te groot om snel te draaien. Het schip schuurde met de rechterkant langs de ijsberg. Er ontstond een grote scheur en de Titanic stroomde vol met koud zeewater.
Het schip was prachtig ingericht. Al die mooie spullen gingen mee de diepte in.
De passagiers werden wakker gemaakt en moesten hun reddingsvest aantrekken. Veel mensen raakten in paniek. Ouders en kinderen raakten elkaar kwijt. De reddingsboten werden snel klaargemaakt, maar het waren er niet genoeg. Er was ruimte voor ongeveer de helft van de passagiers. De marconist van het schip zond het noodsignaal SOS uit. Er waren twee schepen in de buurt, maar die kwamen niet op tijd. De Titanic liep snel vol water. Het schip brak in tweeën en zonk naar de bodem. Door hun reddingsvest bleven veel mensen drijven, maar toch overleefden ze de ramp niet. Ze gingen dood van de kou. Van de 2227 passagiers overleefden er maar 705. Het schip de Carpathia had de noodsignalen gehoord en kwam zo snel mogelijk. Dit schip pikte alle overlevenden op.
Lange tijd was de Titanic zoek. Pas in 1985 vond Robert Ballard het wrak op 800 kilometer van de kust van Canada. Er is vaak geprobeerd om het wrak van de Titanic te bergen. Dat lukte steeds niet, omdat het schip op vier kilometer diepte lag. In 1995 gingen duikers met speciale kleine duikbootjes kijken. Ze maakten foto's en filmopnamen. Overal in en om het wrak lagen spullen. Porselein, sieraden, meubels. Ook de scheepsbel die de matroos gebruikte om alarm te slaan toen hij de ijsberg zag.