Hoe wordt een gehoorapparaat gemaakt?

Geluid, en ook muziek zijn trillingen in de lucht. Als je deze trillingen op papier tekent, dan zie je allerlei golf-vormen. Elk moment van een geluid kent een bepaalde plek op zo'n golf. Zo'n golf is eigenlijk een elektrisch stroompje dat steeds wisselt in spanning. Een elektrische stroom bestaat uit allemaal elektronen die zich bewegen in een metaaldraadje als je er een batterij opzet. Geluid heeft geen batterij nodig, omdat het van zichzelf al een (zeer kleine) spanning vormt. De ene keer is de spanning 0,05 Volt en even later is de spanning 0,01 Volt. De spanning wisselt van hoogte en de stroom gaat heen en weer. Dat heet wisselstroom. In een microfoon zit een spoeltje van metaaldraad. Het spoeltje zit vast aan een speciaal rond stuk papier. Het papier vangt de trillingen van je stem op en brengt de spoel in beweging. In de spoel zit een magneet. Door het bewegen van de spoel in een magnetisch veld, zullen de elektronen gaan bewegen. Onze stemtrillingen worden zo dus omgezet naar elektrische stroomtrillingen (kleine wisselstromen). Het geluid wordt in een klein printplaatje met allerlei elektronische componenten versterkt. Vervolgens worden de versterkte wisselstromen naar de luidspreker gebracht. Een luidspreker bestaat ook uit een spoel die vast zit aan een rond stuk speciaal papier en in de spoel is een magneet geplaatst. De wisselstromen lopen door de spoel. De spoel geeft daardoor een wisselend magnetisch veld. Het magnetisme in de spoel zal de ene keer het magnetisme van de magneet aantrekken en afstoten. De spoel is bevestigd aan een stukje speciaal papier wat in beweging wordt gebracht. De trillingen in het papier maken dus het geluid. Een microfoon is eigenlijk een kleine luidspreker. Ze werken volgens ‘t omgekeerde principe.