Baron Pierre de Coubertin (1863-1937) was een Franse pedagoog. Hij bewonderde de aanpak van de Engelse privé-scholen, die veel aandacht besteedden aan lichamelijke opvoeding en wilde ook in de Franse scholen deze aanpak invoeren. Vanuit zijn pedagogische interesse bezocht hij vele Engelse en Amerikaanse scholen en universiteiten. Zo kwam hij in contact met William Brookes, die lokale Olympische spelen organiseerde en de droom had deze ook internationaal te maken. Geïnspireerd door Brookes en door de archeologische opgraving van Olympia rond 1880, vatte de Coubertin in 1892 het idee op om elke vier jaar in een andere stad internationale Olympische spelen te houden. In 1894 organiseerde hij in Parijs het congres waarop het Internationaal Olympisch Comité werd opgericht.

Hoewel de Coubertin een antieke instelling deed heropleven, dweepte hij niet met de Oudheid. Hij wilde moderne spelen met moderne sporten. De referenties naar de Oudheid in de moderne spelen, zoals de marathon en de Olympische vlam, waren niet zijn idee. Het enige wat hij vanuit de Oudheid naar de moderne tijd wilde overbrengen waren morele waarden, zoals eerlijkheid, respect, rechtvaardigheid en excellentie.

Van 1896 tot 1924 was Pierre de Coubertin zelf voorzitter van het IOC. Hij bleef ere-voorzitter tot 1937, toen hij stierf, zittend op een bankje in het park van Lausanne. Zijn hart werd begraven in Olympia.