Waar gaat het Songfestivallied echt over?
Op sociale media wordt lollig gedaan over een zin uit het nummer Birth of A New Age van Jeangu Macrooy. En ook Albert Heijn maakte een grapje met hun advertentie voor broccoli met de tekst ‘Ook zo’n trek gekregen na het horen van ons Songfestivalliedje?’
Het gaat allemaal om de zin in het Sranantongo ‘Yu no man broko mi, mi na afu sensi’. Als je deze taal nooit hoort, dan versta je misschien ‘broccoli’. Maar als je weet waar deze zin over gaat en dat het verwijst naar het slavernijverleden in Suriname, dan is het niet zo raar dat niet iedereen blij is met grapjes hierover. De grappen zorgen ervoor dat het niet meer over de inhoud van het lied gaat en dat vinden mensen jammer.
Slavernij
Het is namelijk een bekende uitdrukking en betekent: ‘je kan me niet wisselen, ik ben een halve cent’. Die halve cent was in de tijd van de slavernij in Suriname de kleinste munt. Bijna waardeloos, dus. Net zoals zwarte mensen in die tijd werden gezien. Maar je kunt het ook vertalen als: je kunt me niet raken of breken, ik ben wie ik ben.'
Lees ook het interview met Lejayni over Sranantongo:
Sranantongo
Een heleboel andere woorden uit het Sranantongo zijn nu wel bekend in straattaal, zoals doekoe, mattie, wagi en patta. Maar niet veel mensen weten dat Sranantongo als taal ontstond tussen Afrikaanse volkeren op slavenschepen. In die tijd noemde de Nederlandse kolonisator die taal ook wel ‘negerengels’ en ze verboden de taal. Na de afschaffing van de slavernij en de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 bleef Sranantongo een taal die als niet ‘netjes’ en soms zelfs als ‘onbeschaafd’ werd gezien. Dat hadden de Nederlanders immers honderden jaren verkondigd. Nog steeds is het onderwijs in Suriname in het Nederlands, maar tegelijkertijd groeit de trots op het Sranantongo. Dat kan te maken hebben met een wereldwijde emancipatiebeweging, zoals Black Lives Matter. Steeds meer mensen strijden tegen onderdrukking en racisme.
Trots
In Suriname en ook veel Surinaamse Nederlanders zijn dus juist heel trots op Jeangu die in het Sranantongo zingt tijdens een internationale tv-show die wel door 180 miljoen mensen wordt bekeken. Ze zien het als een eerbetoon aan de geschiedenis, de cultuur en het Sranantongo zelf.