Allerzielen
2 november

Een dag om te denken aan overleden dierbaren

Begin november staan op veel katholieke begraafplaatsen kaarsen en lantaarns. Allerzielen is de dag om te bidden voor de zielen van overledenen, het deel van een mens dat na de dood bij God kan doorleven. Veel katholieken bezoeken het graf van een geliefde en zetten bloemen neer. Protestanten bidden later voor hun doden, in de aanloop naar kerst.

Katholiek feest

Samen met Allerheiligen vormt Allerzielen in veel katholieke kerken de jaarlijkse dodenherdenking. Allerheiligen is een dag speciaal voor bijzondere doden: heiligen. Allerzielen is voor álle overledenen. De ziel is een deel van de mens dat volgens christenen altijd blijft leven en na de dood naar God gaat. Op Allerheiligen en Allerzielen bezoeken veel families het kerkhof. Ze gaan naar de graven van hun dierbaren en versieren ze met bloemen. Al sinds de Middeleeuwen is het een traditie om kaarsen of lantaarns op de begraafplaats te laten branden. Mensen bidden ook dat de zielen het goed hebben. Ze bewaren bidprentjes, kaartjes met een afbeelding van de dode en een verhaaltje over hem of haar.

Stil

Protestanten vieren geen Allerheiligen en ook geen Allerzielen. Zij herdenken hun dierbaren vlak voor Advent, op de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Maar al deze dagen vallen in een seizoen waarin het steeds kouder en donkerder wordt. De natuur wordt stiller en doet je eraan denken dat alle leven op aarde ooit eindigt. Het is een moment van terugkijken en vooruit zien. Van verdriet maar ook van mooie herinneringen.

Eeuwig leven

Joden en moslims geloven net als christenen dat er na de dood een eeuwig leven is bij God. Hindoes en boeddhisten geloven dat je ziel telkens opnieuw geboren wordt, in een mens of dier. Hindoes hebben ook een feest dat op Allerzielen lijkt: Pitri Poedja. Ze offeren dan voedsel en bloemen aan hun voorouders met speciale gebeden.