Sluiten

Spreekbeurt Mongoolse gerbil

Hier lees je meer over het verblijf, de verzorging en de voeding van de Mongoolse gerbil.
Handig als je een Mongoolse gerbil wilt hebben, maar ook als je een spreekbeurt over de Mongoolse gerbil gaat houden!

Maak kennis met de Mongoolse gerbil

Hoe ziet de Mongoolse gerbil eruit?

Mongoolse gerbils zijn kleine knaagdieren van ongeveer 100 gram. Ze lijken een beetje op minikangoeroes: ze hebben stevige achterpoten waarmee ze goed kunnen springen. Aan hun voorpoten zitten flinke nagels om mee te graven. Ze hebben een lange, behaarde staart met aan het uiteinde een pluimpje. In de natuur hebben Mongoolse gerbils  bruine haren met zwarte puntjes. Maar er zijn ook andere kleuren gefokt, zoals wit, zwart en gevlekt. Gerbils kunnen drie tot vijf jaar oud worden.

Hoe leeft de Mongoolse gerbil?

In de vrije natuur wonen gerbils op de zanderige steppen en (half)woestijnen van Afrika en Azië. Mongoolse gerbils komen uit Mongolië, een land in Azië vlakbij China. Het zijn actieve dieren die in groepen leven en wonen in holen en gangen onder de grond. Daar zijn ze beschermd tegen hitte en kou. In de groep is heel duidelijk wie de baas is, indringers worden weggejaagd. Gerbils 'praten' met elkaar door piepjes en geuren. Ze zijn aardig voor elkaar en verzorgen elkaars vacht.

Voortplanting

Op een leeftijd van vijf maanden zijn gerbils groot genoeg om jongen te krijgen. Ongeveer 24 dagen na de bevruchting worden één tot negen jongen geboren, waar de ouders beiden voor zorgen. Als de jongen vijf weken zijn, kunnen ze voor zichzelf zorgen, maar de opvoeding door de ouders gaat dan nog wel even door. Daarom is het verstandig de gerbils pas met zes weken uit het nest te halen.

Bijzonderheden over de Mongoolse gerbil

De Mongoolse gerbil is een groepsdier, maar je kunt ze niet zomaar bij elkaar zetten. Een gerbil is gesteld op z’n eigen groepje, dus zal hij 'indringers' aanvallen. Koop daarom altijd twee of meer dieren op jonge leeftijd, zodat ze samen opgroeien.

Gerbils doen aan geboortebeperking. Als hun verblijf te vol is, krijgen ze geen jongen meer.

Gerbils kunnen niet altijd even goed tegen stress. Bij hoge spanning kunnen ze een soort toeval krijgen. Dan liggen ze plat op de grond met trillende snorharen, knipperende ogen en klapperende oortjes, de voorpoten krampachtig vooruit. Daarna vallen ze op hun zij en schokken met hun lijf. Het ziet er eng uit, maar meestal loopt zo’n aanval goed af!

Verzorging van Mongoolse gerbils

een verblijf voor de Mongoolse gerbil

Het verblijf moet groot genoeg zijn om lekker in rond te lopen en te springen. Kies bijvoorbeeld voor een flink aquarium of terrarium van glas of plastic – een houten hok knagen ze zo kapot! Spijlen zijn ook niet zo handig, omdat gerbils veel graven en daarbij veel bodembedekking rond kunnen strooien. Ze kunnen goed springen dus sluit de bak af met een deksel van gaas.

Gerbils houden van graven, een heel dikke laag bodembedekking vinden ze heerlijk. Zand is niet zo geschikt, beter is het om houtvezel te mengen met flink wat hooi voor de stevigheid. Boven de grond willen ze zich graag kunnen verstoppen. Geef ze in elk geval een donker schuilhuisje met een paar ingangen waar een buis aan vast zit. Dat lijkt op hun natuurlijke holletje. Daarbij is het fijn als er nog meer schuilplekjes zijn. Gebruik daarvoor stenen of takken, nestkastjes of een bloempot op zijn kop, met een stuk uit de rand geslagen als ingang. Gerbils bewegen graag, dus aan een ruim looprad kunnen ze veel plezier beleven. Neem dan wel een looprad dat geen spijlen heeft zodat zijn staart niet klem kan komen te zitten! Ook houden ze van knagen, geef ze daarvoor wilgentakken of takken van een fruitboom. Wel even goed afwassen!

wat eet een Mongoolse gerbil 

Gerbils in de natuur eten zaden, granen en plantdelen, maar ook kleine diertjes zoals insecten. Al deze bestanddelen zitten in compleet voer dat speciaal voor gerbils is gemaakt (staat op de verpakking). Als extra kun je de dieren verwennen met wat groenvoer en fruit en bijvoorbeeld af en toe een hondenbrokje of een meelworm. Geef niet te veel voer en extraatjes, want sommige gerbils worden snel te dik. Haal wel de restjes voer elke dag weg, anders bederft het. Zoals alle dieren hebben gerbils altijd vers drinkwater nodig.

een Mongoolse gerbil verzorgen

Gerbils plassen heel weinig en hun poep is droog. Daarom stinken ze niet. Als je hun hok eens per twee weken schoonmaakt, is dat voldoende.

Haal nooit alle bodembedekking weg, want dan raakt het hok zijn vertrouwde geur kwijt en dan kunnen ze ruzie krijgen. Laat een deel liggen en vul het aan. Wil je het hele hok een keertje schoonmaken? Bewaar dan een deel van de oude bodembedekking en doe dat weer terug. Haal ook niet het hele nesthuisje leeg maar laat een deel van het materiaal zitten.

Gerbils houden hun vacht schoon door ermee door het zand te rollen. Zet daarvoor een stevige bak met chinchillazand neer die ze als zandbad kunnen gebruiken.

Bij mannetjes moet je regelmatig controleren of de geurklier die ze op hun buik hebben, mooi schoon en niet ontstoken is. Let ook op hun gebit. Soms worden de tanden te lang en groeien scheef. Gerbils met een gebitsprobleem kunnen slecht eten en daardoor worden ze mager. Ga naar de dierenarts als je denkt dat er iets met je gerbil aan de hand is.

Is de Mongoolse gerbil een huisdier voor jou?

Ja, samen met je ouders kun je een gerbil houden, maar je moet wel heel goed weten hoe je voor een gerbil moet zorgen. Het is bijvoorbeeld geen echt knuffeldier en je moet gerbils altijd met meerdere tegelijk houden.

Wat wel en wat niet!

NIET… onverwacht van bovenaf oppakken, daar schrikt de gerbil van. Schep hem altijd voorzichtig met twee handen op, of til hem op in een bakje.

WEL … het hok inrichten met harde materialen zoals steen en harde kunststof, want hout en zachte kunststof hebben ze zo kapot geknaagd.

NIET… vreemde gerbils zomaar bij elkaar zetten: dat wordt een hels gevecht.

WEL … elke dag voerresten uit het hok verwijderen, om zo de boel schoon te houden.

Leuke weetjes over de Mongoolse gerbil

Als je een gerbil aan zijn staart vastpakt, kan hij de huid daarvan loslaten zodat je alleen nog een leeg velletje vasthoudt. Zijn staartje zonder huid valt dan na een tijdje af. Nooit doen dus! Dit is een truc om aan zijn vijanden te kunnen ontsnappen.

Gerbils waarschuwen elkaar door met hun achterpoten op de grond te roffelen.

De gerbil wordt ook wel 'woestijnratje' genoemd, maar hij is niet eens familie van de rat.

De wetenschappelijke naam van de gerbil is Meriones unguiculatus. Dat betekent 'de krijger met de klauwen'!